Bulutlar bizim için ağlıyor bu ara,
Güneş bizim için utanıyor, görünmüyor ortada.
Yalanlarımız şımarık bir çocuk olmuş duruyor masada.
Hadi bir oyun oynayalım onunla.
Doğruları söyleyelim mesela.
Soğuktan titreyen çocukların adını sokak çocuğu koyup,
Onların tertemiz yüreklerini karanlık bir sokağa zincirlediğimizi;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta