İNSANLIK – SEN
İnsanlık bir denizse, sen denizde ada
Belki ücra bir koy, bir kayalık
Ya da rüzgârla kabaran kıpır kıpır dalgada
Köpük yumağı, yalnız bir kaparcık
Tatlı bir esintiyle güneşte parlar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
