Sevgiliyi beklerken ki heyecanımı
İnsanca yaşam için de duyardım
Buna layık halkım için kanımı
İçine bir de şevkat katardım
İnsan hayvandan aşağı olamaz
Hep onun için zaten vardı
Yıllardır artan kat kat acı
İnsanlık bu şekliyle kalamaz
Halkım eğitecek birgün kendini
İnsanım değer kazanacak
Kendine layık olmayanı
Sonsuza söküp atacak
Çocuğum benim gibi olmasın
Kendini güzelliklere layık bulsun
Hiçbirzaman sevgiliyi kırmasın
Ve çocuğu kendi gibi olmasın.
Kayıt Tarihi : 19.1.2006 00:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!