İnsanlık şartını, arıyor gönül !

“Başka da şartımız yok zaten !”

Herkesle dost olur, şu kalbim amma
Adamlık şartını, arıyor gönül !
Ben derim aman ha, sonra hiç yanma
İnsanlık şartını, arıyor gönül !

Arkamda yalandan, duranlar oldu
Çok hain planlar, kuranlar oldu
Sırtımdan çekip de, vuranlar oldu
İnsanlık şartını, arıyor gönül !

Edebi başının, tacı olacak
Yüreği merhamet, ile dolacak
Ne pes edecek o, ne de solacak
İnsanlık şartını, arıyor gönül !

Budur tek dileğim, budur kararım
Yürekte güzellik, huzur ararım
Elbet de düşene, olur yararım
İnsanlık şartını, arıyor gönül !

Sevgiyle saygıyı artık bilecek
Kalbinden nefreti, kini silecek
Yüzünü asmayıp biraz gülecek
İnsanlık şartını, arıyor gönül !

Kalbinde hissetsin, önce vefayı
Onunla sürerim, keyfi sefayı
Çektirmesin yalnız, bana cefayı
İnsanlık şartını, arıyor gönül !

Sevip hoşgörülü, hatır sayacak
Halk değerlerini, bilip uyacak
Vicdanın sesini, harbi duyacak
İnsanlık şartını, arıyor gönül !

Çok şey mi istedim, bilmem saydım da
Sarhoştu şu gönlüm, biraz aydım da
Vefasız dostlardan, yıldım baydım da
İnsanlık şartını, arıyor gönül !

Hep deriz yürekler, aşk ile dolsun
Aradığı gerçek, sevgiyi bulsun
Ricamız bu kadar, başka ne olsun
İnsanlık şartını, arıyor gönül !

Bu ciddi konudur, çok hassas ince
Ne yaşlıya bakar, ne de bir gence
Paradan ve puldan, her şeyden önce
İnsanlık şartını, arıyor gönül !