Her birimizin güzel hayalleri vardı.
Fakat hepsi çocuklukta kaldı.
Doktorluğu, Hakimliği,
Parası olanlar aldı.
Çok temizdik o zamanlar,
Toplar ipler saklambaçlar.
Her biri maziye karıştı,
Özgürlüğümüzü, düşlerimizi çaldılar.
Ayşe Doktor olacaktı,
Fadime ninenin bacaklarını iyileştirecekti.
Süleyman mimar olacaktı,
Yusuf dayının ahırını yapacaktı.
Ayşe'nin babası vefat etti,
Yıkıldı hayalleri.
Süleyman'ın babası okutamadı Süleyman'ı,
Emanet etti ona buğday tarlalarını.
Kaldı Fadime ninenin ayağı topal,
Kaldı Yusuf dayının hayvanları açıkta,
Birimizi de çıkarmadı göğe kahpe dünya.
Kimimizin imkanı yoktu, hayat izin vermedi,
Kimimiz ise kırdı zincirleri,
Ama bir süre sonra onun da önü kesildi.
Kırdılar tüm hayalleri hedefleri.
"Senden bir halt olmaz,
Sen mi kurtaracaksın memleketi,
Bu salaktan kesere kurp olmaz."
Ve hayat, hevesleri mahvetti.
Kimisi bıraktı okulu,
Kimisi gelir lay lay lom.
Kimisi anne olmuş genç yaşta.
Hayatları karanlıklarla dolu.
Engellediler bizi,
Gösteremedik gücümüzü.
Bırakmadılar ki,
Alamadık öcümüzü.
Ne yaptığımız beğenildi,
Ne de başarımız takdir edildi.
Ne kadar yalaka, kanı bozuk varsa,
Her biri bir başka sevildi.
Gerekenler itildi,
Gereksizler sevildi,
Devrin önemi para idi,
İnsanlık paraya yenildi.
Kayıt Tarihi : 25.10.2016 15:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!