Bizim kimseye fermanımız olmaz,
Kimseler bilmez,kimseler duymaz
Dostluğu yaşarken sessizde olmaz
Unuturmu yürekte insanlık olunca
Hiç kimseye dokunmaz zararım benim
Dostlukta hep varsın değerli yerim
Bu dünyadan bir gün bende giderim,
Unuturmu yürekte insanlık olunca
Gözleri yeşildir belki’de ela
Kahverengi bakışlar insanı sara
Ne ibret ne vuku kendini bula
Unuturmu yürekte insanlık olunca
Hissetmek seni çok hassas konu
Ölümde olsa gideriz bu yolun sonu
Biraz olsun,birazda sen bil yolu
Unuturmu yürekte insanlık olunca
Yaradan vermişse biraz merhamet
Ölürüm dost için yeterki sen emret
Vuslatına erer olursa birgün nihayet
Unuturmu yürekte insanlık olunca
Düşler sokağınım mavisi olmak
Dostları aramak dostları sormak
Öpülesi elleri bin kere öpmek
Unuturmu yürekte insanlık olunca
23 eylül 2006
NedimAKGÜN
Kayıt Tarihi : 20.12.2020 09:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçinde insanlığı yaşamak
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!