Yalnızlık bozmadı beni,
Saçlarım beyazladı,
Ama yalnızlıktan değil
İnsanlık ölmüş diyorlar ya
İnsanlık insanın içinde ölmüş...
Yürüyen, konuşan cesetler sarmış
Bunlar yüzüne yaşlandım.
Azmim, gayretim azaldı
Hırsım çoğaldı,
Sonra kalbim karardıkça karardı.
Kayıt Tarihi : 1.3.2020 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!