Öyle bir ateş ki; taşları bile eritmekte;
Ağaçlar köklerini sökmüş, koşarak seğirtmekte.
Şöyle kafanı çevirip, bakınca dünyaya,
İnsanlık öldü, insanlar yaşıyor dedirtmekte...
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
tebrikler yıldırm şimşek
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta