Öyle bir ateş ki; taşları bile eritmekte;
Ağaçlar köklerini sökmüş, koşarak seğirtmekte.
Şöyle kafanı çevirip, bakınca dünyaya,
İnsanlık öldü, insanlar yaşıyor dedirtmekte...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla