İnsanlık öldü Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

kaderin ne suçu var
şimdi insanlık öldü
halimize melekler ağlar
şimdi insanlık öldü

konu komşuya gidilirdi
çay kahve içilirdi
ev bark emanet edilirdi
şimdi insanlık öldü

dost dostunu yolda tanımaz
selam versen dönüp almaz
dügününde ölünde bulunmaz
şimdi insanlık öldü

parası olan tepeden bakar
hatır bilmez gönül yıkar
haksız iken haklı çıkar
şimdi insanlık öldü

oruç tutar niyet etmez
namaz kılar dua bilmez
bayramda atasına gelmez
şimdi insanlık öldü

sevgi sayğı dünde kaldı
kalplerimiz kabuk bağladı
mezarda ölümüz sahipsiz kaldı
şimdi insanlık öldü