İnsanlık müzesinde, nice fâniler gördüm
Hepsini bir arada, sonsuz uykuda gördüm
Çürümüş bedenleri, aslına dönmüş gördüm
Topraktan yaratıldık, toprağa dönmüş gördüm
İnsanlık müzesinde, bir de kendimi gördüm
Döndüm baktım kendime, perişan hâlim gördüm
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta