Fani dünya düzeni her gün altüst olurken,
Kendini insan sanan onun seyrine dalmış!
Kimi kazanç peşinde kimi çare ararken,
Duyarsızlık revaçta insanlık nerde kalmış?
Bu görünmez virüsten nice canlar yitmekte
Bu uğurda milletler gerekeni etmekte
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta