İNSANLIK MI? KALMIŞ
İnsanlık mı kalmış şu yalan dünyada
Sevgi yalan olmuş, insanlık yalan olmuş
Bütün insanlık dengeleri bozulmuş
Gözler görmez olmuş, vicdanlar kör olmuş
İnsanlar olmuşlar sanki şeytan
Boş ver; bana ne diyerek göz yummuşlar
Nefsinin esiri olup, tatmin olma yoluna düşmüşler
Sorumsuzluk vurdum duymazlığa esir olmuşlar
Bütün olup bitenler ortadayken
İnsanlık ölmüş, sevgi yok olmuş
Gözlerini kapatmışlar görmez olmuşlar
Gülen yüzler, yalandan gülmüşler
Ne oldu bu insanların vicdanlarına
Nefret tohumları ekilmiş
Kin nefret tohumları iyice büyümüş
Sevgiyi vicdanları sarıp, bürümüş
Kimisi zevk sefada; kendi nefsinin peşinde
Kimsenin umurunda değil aç susuz kalanlar
Ne yerler, ne yaparlar hiç düşünmüyor sorumlular
Kadermiş deyip sorumluklarının üstünü kapatıyorlar
Utanmadan inkar ediyorlar atalarını
Kendilerini bu mevkilere taşıyan sisteme
Durmadan sitem edip; altını oyuyorlar
Miraslarının üstüne yatıp, satıp savıyorlar
Halkım diye yanıp tutuşanlar
Siyah olan fikirlerini beyaz gibi savunanlar
Kendilerini çok dürüst diye söyleyenler
Yaptıkları yolsuzları yazmayın diye yasak koyuyorlar
Seviyoruz diye acılan kollar
Beraber yürüdükleri yollar çamur çatlak
Çamurlar sıçrattılar; vatan severlere, ona buna
Ben yapmadım; o yaptı kavgası büyüdü
Sağır sultanlar bile duydu
HALİL AYDIN (Sizden biri)
28/11/ 2014
Kayıt Tarihi : 27.11.2014 13:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!