İnsanlık'mı bu Şiiri - Vasıf Temel Çoban ...

Bakın kimsenin vakti yok
Ömürden
İnsanlara fark atan
Çok yaşayan
Çok şeyler gören
Her sabah aynaya bakıp
Sacını tarayan
Kimler kalacak
Kara topraklara karışmış
Nesilleri yok olmuş insanlar var
Sanma ki dünyanın merkezine
Kazığı çakan sen kalçan

Dedemiz, Babamız
Ahretine neler götürdü
Bizler ’ki neler götüreceğiz
Düşündün mü?
Kalan ömründe neler yaşayacan
Anandan emdiğin süte
Haram mı katacan
Yoksa
Ardından kötü sözler mi söyletecen

Acımasızca
Geçmişini geleceğini
Kalbini sorgula
Ektiğin tohumlar filizlenir
Meyveye durur mu?
Ruhunu insanlığını
Küçük değerlere satma
İyilik yolunda
İş başa düşünce
Sisli havalarda kaybolma
İnce sözler söyletme ardından
Cennet gibi dünyada
Fazla yaşayacak
Kalmadı vaktimiz

Kendinle yoksa kavgalımı’ sın
Yüzüne düşen sinek parçalanıyor
Vicdanını yargılayıp
Müebbet cezayı mı düşünüyorsun
Hadi karar ver
Rahmetle anılsın ismin

Düşmanlığını,
Geleceğine miras bırakma
Dostça el uzatıyorum
Aramızda sana yer acıyorum
Bir iyilik yap
Hadi bu insanlığa kendini afettir
Kimsenin vakti kalmadı
Hepimiz gireceğiz karanlık çukura
Kutsal saydığımız insanlığı
Göz göre göre atma fosseptiğe
Farkında mısın?
Ömrümüz kar tanesi gibi
Eriyor avuçlarımızda
Huzuru mutluluğu yakalayanlar
Islık çalarak geçecek yanımızdan
Turnalar bile ölüm öncesi
Birlikte şarkılar söylerler
Gel bizlerde
Güzel nameler eşliğinde
Ahenkle şarkılar söyleyelim
Artık yeter ertelemeyelim
Hayal ettiğimiz mutluluğu

Aklını ayrıştırmaya kurma
Sensizliği bekletme bizlere
Çocuklar gibi
Ha bugün ha yarın diye avutma bizi
Bir ben miyim yaşı ilerlemiş bu mahallede
Bir ben miyim gecenin karanlığında uykuya yatan
Yüreğim insanlarla barışık yaşarken
Kırgınlıkla tanıştırma beni
Çile çekenlerin dünyasına
Doğacak güneşe
Haksızlık etme
Dünya cennetinde yaşamamıza engel olma
Bu kadar kin nefret içine siniyor mu?
İyi niyetimizi bir tarafa attırma ne olur

Vasıf’ım Gecenin karanlığı
Hataları saklar
Gün yüzünü gösterince
Bir, bir meydana çıkar
İnat olanların
Var mı bir can dostu
İnsanlık adına
Bir gece olsun
Uykunu bölüp
Hayaller kurdun mu hiç?
Bulamadığın güzelliklerin
Yaşayamadığın mutluluğun
Büyüsüne kapılıp
Rüyalara yattın mı hiç
Ulaşamadığın mutluluğa
Seslendin mi hiç
Allah aşkına
Böyle bitmesin ömrün
Bırak kini düşmanlığı
Sür izini huzurun mutluluğun
Ve nihayeti, sende uzat elini
Hadi buyur katıl aramıza.

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
25.12.2019 ÇARŞAMBA