🌒İnsanlık Kendini Toparlamakta Zorlanıyordu o Buruk Zamanlarda 🌒
Vicdanı olana sesleniyor yır
Kendi zamanından
Karanlığı bile bir başka karanlığın içinde anlatmak zorunda kalıyoruz
Teknoloji ve bilim destekli sömürgeci değişimi
İnsanlığın ilerlemesi yanılgısına düşenlerden değilim
Alaca karanlık zamanın savaş çığırtkanlığına
Ses verip ayıplarını örtmeye çalışsa da
Üretilen her acı
Sadece içimizde değil
Yeryüzü acısına dönüştü bir biçimde
Korunaklı fanusumuzdan çıkıp dış dünyanın seyrine baktığımızda
Yaşananlar bir zaman ezinci
Başkalarının acısına yakın tanıklığına rağmen
İnsan kendine yine uzaktan bakmayı yeğliyor
Kendi sürgünlerini çoğaltıyor çağ
Üzüldüğümüzde de, yüz çevirdiğimizde de
Kendimizi kimsenin yerine koyamıyoruz
Benlik sınırını geçebilirsek eğer
Burukluğu anlatamadıklarımızın
Görüntüleri anlatır
Vicdanlar suskun
Vicdansızlığın dili pabuç
Kardeşi kardeşe düşürme
Irk ve mezhep üzerinden çatıştırma şiddetini körüklemeyi meşrulaştırmak
Habil ve Kabil öyküsü
Musa-Firavun pazarlığı
Muaviye-Yezit zulmü ile aynı dil
İnsanın insanı yok etmesine
Bugün bir anlam aramaya gerek yok
Nasıl olsa küresel terör
Kaynak sömürüsü adına
Taşeronları sürer sahaya
Milyonlarca insanın kanını temsilen
Kıyıya vurur Taylan bebek
İnancı yıkıma araç yapmak
Bu kadar kolay olunca bu kadim topraklar
Doymaz kendi kanına
Kimin kimin tarafında öldüğü karışır
Şehadet düşkünü din tacirleri
Savaşsız bir dünyada yaşamayı
Hiçbir zaman içselleştiremediler
Merhametsizlik bir kez daha menfaate satıldığı gün kıyıya vurdu insanlık
Zorlanıyor şimdi kendini toplamakta
Sevgisizlik tohumu eken
Küresel sömürgecilerin borazancı taşeronlarını
Göz ardı ederek şiddeti ihtiyaçtan saydık
♾️▪️Önder Karaçay▪️♾️
Önder KaraçayKayıt Tarihi : 20.6.2025 13:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
▪️♾️▪️▪️TÜRK▪️▪️♾️▪️
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!