İnsanlık içinde insanlar Şiiri - Derya A ...

İnsanlık içinde insanlar

Bazen çaresiz kalıyorum,
Çaresizlik karşısında.
Sevgi yaymak istiyorum;
Umutlarını yitiren çocukların,
Dinmeyen göz yaşlarında.
Karanlığı içen zamanın içinde,
Işığı arayan umutla,
Barıştırmak istiyorum insanı.

İnsanı arıyorum, insanlık içinde...
Benliğini yitirmiş dünyanın,
Ellerinden almak istiyorum yaşamı.
Yeşertmek istiyorum sevgiyi...
Ayıpsız yaşansın aşklar, uluorta.
Çırılçıplak kalsın sevdalar yürekte.
Yüreksiz kalsın yalancılar...
İhanetin dilinden asılsın zalimler...

Yeniden inşa edilsin yaşam,
Ve mutluluk aşılayan insanların,
Yüreğinde kurulsun evren.
Evrenin boşluğunda kalsın kötüler...
İkiye ayrılsın köprü, ikiye!
Aydınlığı temsil eden ışığa yürüsün,
Cehaletin temsilcileri karanlıkta kalsın.
Işığa hasret, sevginin ilaç olduğunu anlasınlar...
Ve cehennemden kovulsunlar...

Düzeni bozuk dünyada;
İyiliğe atılan tohumları toplasın çocuklar...
Güneşi içen çiçekler baş kaldırsın güne.
Çatlayan toprak yeniden doğursun bereketi.
Boy versin begonyalar, şeboylar...
Filizlenen tohumlar, bereketiyle yayılsın.
Yağsın karlar, yağmurlar....
Sevgi yağmuru altında ıslansın
Dünyayı karanlığa boğanlar...
Mutlulukla yıkansın sevgi yayanlar...

15/11/2023