İnsanlık Gör Şiiri - Sezai Özen

Para sende, şöhret sende, nam sende
Dalkavuklar etrafında gözün kör
Kul Yunus'un dergahına var sende
İnsanlık gör güzel dostum insan gör

Bir ekmeği paylaşırdık üç öğün
Bak karşında o yiğittir üzdüğün
Yalandasın dört bir yanın kördüğüm
İnsanlık gör güzel dostum insan gör

Huzur yokmuş geçen duydum yuvanda
Kaybetmişsin yüklü para kumarda
Ya hancıyız yada yolcu bu handa
İnsanlık gör güzel dostum insan gör

Ah etmişsin en iyi bir dostuna
Kalem susmaz gönül uymaz dolana
Kaç asırdır söyler durur Mevlana
İnsanlık gör güzel dostum insan gör

Yaşlı ninem sırtında yük, vahlanır
Gamlı gönül sitem eder ahlanır
Ömür kısa dünya yalan aldatır
İnsanlık gör güzel dostum insan gör

Ağaç olsan başın göğe ermezki
Ateş olsan gücün kora yetmezki
Gönül bağın Muhammed'e(sav) ermezki
İnsanlık gör güzel dostum insan gör