İnsanlık (emine bulut) Şiiri - Doğan Ada

İnsanlık ne hale geliyor
Ne annesi tanıyor evladını
Nede evlat bir babayı
Kardeşini katlediyor sun
Bir parça kağıt için

Yarınımız vahim kendine gel
Anlarım acımazsın haline de
Dön bir bak bıraktığın geleceğe
Sonumuz lût dur ey insanlık
Silkin gafletinden de af dile

Daha neler göstereceksin kim bilir
Günahında sevabında kendine dir
Cahiliye dönemine cevirdiniz etrafı
Rahat bırakın da insan olanlar yaşasın hayatı

Anlayamıyorum,
Kabullenemiyorum insan gibi davranan mahlukatlara
Bir annenin çığlığı kulaklarımda
"Ölmek istemiyorum"