İnsanlık Dilencisi Şiiri - Hacer Esma Yü ...

Haykırmak isteyip de
Haykıramayan bir adam
Çıkmış saatlerce dolaşmış
İçindeki her neyse
Böyle daha çok taşmış
Sanmış ki anlaşılır
Biri anlar da elbet
Der şu dertlerini
Artık bir yere devret
Çıktığında sokağa
Etrafında yüzlercesi varmış
Tükenen bir umutla
Oradan oraya dalmış
Pas vermeyen her yüzde
O biraz daha bitmiş
İçindeki ümidi
Duyarsızlık eritmiş
Hepsi ayrı bir soğuk
Hepsi ayrı donukmuş
Hepsinde akan soluk
Bireysel bir solukmuş
Son bir çaba hatırlamış
Bazı geçmiş öyküleri
Onların şevkiyle gelmiş
Biraz çabası geri
Hani Beylerbeyi vapuru
Yarım saat beklermiş
Çünkü herkes birbirine
Lütfen siz buyrun dermiş
İnsanlar güleryüzlü
Birbirini severmiş
Darda kalan olursa
Hemen yardım edermiş
Yanyana iki esnaf
Biri siftah etmese
Gelen yeni müşteriye
Buyrun yandan alın dermiş
Acizliği silinip
Bir gayret kuvvet gelmiş
O hayaller aklını
Esaslı yerden çelmiş
Can havliyle koşmuş
Beylerbeyi vapuruna
Öyle bir tekme yemiş
Bağırmış yana yana
Vazgeçmiş denemekten
Geri kalan öyküleri
Çökmüş olduğu yere
Öylece kalakalmış
Pis dilenci sözüyle
Sıçrayarak uyanmış
Önünde üç beş lira
Bir dilim kuru ekmek
Demek böyle olurmuş
Değişeni dilemek
O an zihninde yine
Yeni bir söz yankılanmış
HaniYavuz Selim'in
Kulağındaki halka
Allah ve Resulünün
Kölesiyim demekmiş ya
Oradan yola çıkıp
Bulmuş bir kirli halka
İliştirmiş kulağına
İnsanlığın dilencisiyim demiş
Delinin biri demişler
Yıllar yılı böyle kalmış
Ah meczup deselermiş
Biraz mutlu olacakmış
Türlü türlü öyküler
Uydurmuşlar ardından
Yok malını kaybetmiş
Yok yeni çıkmış mapustan
Ne bilsinler
Onu asıl çıldırtan
Olması gerekenle olmayanın
Korkunç tezatında yatan
İnsanlığın dilencisi
Arşınlarmış sokakları
Bitip tükenmeyen
Uzun yıllar boyu...
İçinde hala bir ümit
Sessizce haykırırmış
Bulacaklar doğruyu
Bulacaklar doğruyu...