İnsanlık Dileğim Şiiri - Nevzat Dağlı

Yetmiş yıllık deneyimim var benim,
Görüle görüle sürsün insanlık.
İnsanlığın ölçüsüdür ter benim,
Yorula yorula sürsün insanlık.

Doğaya saygıyı öğrenmek gerek,
Topluma yararlı olmalı erek.
Güzellik görünce çarpmalı yürek,
Vurula vurula sürsün insanlık.

Alan, çalan bölüşmüşse her yeri,
Doğruluğun artar orda değeri.
İnsanı yüceltir sevgi, özveri,
Verile verile sürsün insanlık.

İnsan olan kişi kıyamaz cana,
Her zaman tercihi dostluktan yana.
Barış için sevgi ile insana,
Sarıla sarıla sürsün insanlık.

Atatürk şavkıyla gitsin karanlık,
Yurt ve dünyada sulh olsun her anlık,
Irkla, dinle bölünmesin insanlık,
Karıla karıla sürsün insanlık.

‘Ne Mutlu Türküm’ der, ulusu seven,
Üst kimlikten olur başından savan.
Bölünmek istiyor alt kimlik öven,
Örüle örüle sürsün insanlık.

Ortak vatan Anadolu azizim,
Sınırları kanla yapılmış çizim.
Yurttaş isek şeref bizim şan bizim
Kurula kurula sürsün insanlık.

Yuh çekelim ormanları yakana,
Maden için ağaçları sökene.
Sırt çevirip insanlıktan çıkana,
Darıla darıla sürsün insanlık.

İtten korkup çalı dolanmayalım,
Sömürü ağına ulanmayalım.
Kudurmuş sel gibi bulanmayalım,
Durula durula sürsün insanlık.

Hak, hukuk, adalet yolumuz olsun,
Soygunu durduran elimiz olsun.
Hesapları soran dilimiz olsun,
Sorula sorula sürsün insanlık.

İnsanlık var ise korku da niye,
Hata söylenmeli gerçektir diye.
Dokuz köyden sonra onuncu köye,
Sürüle sürüle sürsün insanlık.

İnsanlık yolunda dağılmayalım,
Namert sularında boğulmayalım.
Zalime, güçlüye eğilmeyelim,
Kırıla kırıla sürsün insanlık.

Hak edenler başa gelmeli bir gün,
Yalancı düzenbaz olmalı sürgün.
İnsan olmayanın defteri her gün,
Dürüle dürüle sürsün insanlık.

Erkek, insan olsa, vuramaz eller,
Kadına kötü söz söylemez diller.
Kadın, çocuk yollarına gönüller,
Serile serile sürsün insanlık.

Nevzat insan olmak için çalışır,
İnsan gibi insanlarla buluşur.
İnsan çoğaldıkça toplum gelişir,
Girile girile sürsün insanlık.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat