İnsanlık Destanı Sonsuzdan bugüne (3. bö ...

Yedik bitti, tükendi; geriye mazi kaldı
Bugünde, gelecekte hep mazi arandı
Bazen dünü de bozmak, marifetten sayıldı
Şekil şekil insanlık, hep pisliğe bulandı

'Çocuklar öldürülmesin, şeker de yiyebilsinler'
Böyle diyordu şair: ölen çocuklar için
Şimdi teknoloji insanlığı yok etti;
Anne karnında cenin, şekilden şekle girdi

Dünyayı çizemedik dağ dağ, tepe tepe
Ama gen haritamız var: beğendiğin yere tepe ekle
Yakında üç bacaklı, dört kollu, robottan ucuz insan
İmalatı defolu! ! !
Satın almak istersen buyur bu pasaportu
İster köle yap götür; ister cariye diye kullan
İnsanlık medeni artık: ne isterseniz var! ?

Her şeyi verir size, ister cin deyin, ister kral
Tanrıcılık oynayın: olsun paranız yeter.
Ne insanlık ne şeref, ne onur ne haysiyet
Tek bir şeyi biliriz: yaşamaktır hep hedef.
Nasıl yaşar insanlar, etlerini yiyerek?
Kimi et satar bize; kimi onur ve şeref! !

Pazar öyle büyük ki, ne ararsan bulursun
Bazen indirim olur yaşamından soğursun!
Savaşlara bile kılıf bulup uydurduk;
Bazen bombalar atıp yurdumuzu koruduk.
Korunan neydi bilmem kimden ve neden?
Bildiğimiz bir şey var: Aradığımız kahraman! !

Her dönemin büyüğü: en çok öldüren olur!
Tarih kahraman dolu, seç beğen sen de al!
Taşı yüreğinde, unutma sakın onu
Yeni savaşlarda kullan, eskisinden büyüğünü!

Sözde birlik bu dünya, zengin fakir el ele!
Açlıktan ölenler var: Hey! Ağalar, nereye?
Eğlence temel ilke, boşver gerisi yalan
Açlıktan ölenler mi? Hatırla arada; bir mumla an!
Temel mantık büyümek, büyüdükçe kirlenmek.
Kirlenmeye çare: Dinle temizlenmek!