İnsanlık Destanı Avrupalı Türkler (6. bö ...

Her şeyin ölçüsü var belki medeniyetin de?
Fazla geldi bu bize, döndük memleketimize
Artık sınır kalmadı, yıkıldı tüm duvarlar
Korkudan belli kondu, Türk'e bütün sınırlar

Yarınlar açık bize, gençlik var içimizde
Yaşlı Avrupa bekle gençlik aşısı diye
Aşılar elimizde dayandık kapınıza
Mecbur bizim aşılar girecek....... (poponuza)

Türk'e sınır konur mu? Türk bu engel tanır mı?
İşçi gelir ülkene, ama işçi kalır mı?
Sermayeyi edindi, Almanlar da delirdi
İşveren artık Türkler Almanya'da birinci

Trenlerle yolladık Mercedesle geldiler
Ellerinde radyolar, şapkalarında tüyler
'Almancı' oldu adı: her yerde gariptiler
Davullar çalınmıştı giderken arkasından
Bandolar tutulmuştu, Almanya tarafından

Bizde iş gücü çok kim isterse yeter
Kendi ülkemde işsiz, Avrupa'da peygamber
Yollarız ne lazımsa siz isteyin yeter
Okumuş gençlerimiz bekliyor birer haber! ! ! !

Biz mi yabancı olduk; yabancılık baki mi?
Dünya birleşiyorsa, din birliği kafi mi?
Din denilen düşünce hakimse vicdanlara
Ne gerek var ayrıma vicdan ortak değil mi?

Kim bilir neler geldi, garip dünyanın başına?
İnsanlık şahir midir, dünyanın yaşadığına?
Bilinmez şeyler dolu tarih denen süreçte
İnsanlar ne arıyor, Mars'ta, Ay'da, Güneş'te?

Dünya yetmez mi bize? Paylaşsak güzel güzel.
Babanızdan mı kaldı bu yerler, size özel?
Kim kimden devralmıştı, kim kime bağışladı?
Neye göre bölüştü, kimin için paylaştı?

Ülkeler kurup tek tek, sınırlarını çizdi,
İyi güzel de sonra sınırları kim geçti?
Neye yetmedi toprak, tepiştikçe tepişti
Savaş üstüne savaş: hani kötü bir şeydi?

Siyasetler üretip, izmlerle kavrulduk
Daha iyi günlere beraberce hep koştuk.
Ne oldu da kinlendik? İzmlerle beslendik.
Kardeştik hani bizler; neden öfkelendik?

Kardeşler kalleşleşti, kin güttü diğerine
Habil Kabil'e kızdı kan döktü üzerine
Böyle başladı her şey bir basit hikayeyle
Zaten hazırdı insan, vurmaya kan dökmeye!

Okyanuslar aşıp, boğazlara geldiler
Bunlara değer miydi? evlatlarını verdiler.
Toplarla tüfeklerle, süngülerle deldiler.
Ne geçti ellerine, hani şimdi neredeler?

Destan dolu dünyamız, her köşede macera
Geçmişten beri gelen, hep acı, hep facia.
Bu kadar vahşi miydi insan denen bilmece
Bunları ürettikçe ne geçti ki eline?