İnsanlık Davası Şiiri - Cevat Sevil

- 634 -
İNSANLIK DAVASI
Bak şu ağa neyledi, ciğerimizi kan eyledi
Bilmeden söz söyledi, Hak varlığını men eyledi
Dostu dosta düşman eyledi, genç derya kana boyandı
Bilmeden sözler söyledi, Hak yolu idman eyledi

Bak şu ağanın işine, görmüyor vahşi halini
Gençleri vermiş talana, ilmi çekilmiş yalana
Dünya ölenin değil kalanın, sonu gelmedi söylediğin yalanın
Kul Hüdayi gördü üstündeki palanı, yeter bu kâfirliğin planı

Ana babadan olan lisanı, men edemezsin ey bey iman
Kitabımız hazreti Kur-an, liderdir o şah-ı Merdan
O çaresiz derde derman, Kaf harfini görmüyorsun
Bu yoldan giden şehit olur asla ölmez, güldür yüzü asla solmaz

Cihan kâfirlere kalmaz, kâfir ölür şehit olmaz
Berbati’nin yolunu kimse bilmez, gittiği yolu kimse görmez
Cefa çeker rezil olmaz, seni beş paraya almaz
Hak yolunda geri kalmaz, o da şehit olur asla ölmez