İnsanlık Davası Şiiri - Süleyman Sert

Gözler önünde eriyor insanlık
Değeri yok mu bir insanın bir selamlık.
Kaşlar çatılmış,dişler ısılmış,yumruklar sıkılmış
Eskiden bir söz vardı gardaş diye hafızaya kazınmış.
Ne kadar özlemişiz şöyle dolu dolu ağlamayı,
Ne kadar özlemişiz meğer o, candan sarılmayı.
Yaratılanı hoş gör yaratandan ötürü ne güzel demiş Yunus
Bu değil mi bizim nişanımız bu değil mi onurumuz.
Ne kurşunlar atıldı,ne oyunlar oynandı kalleşcesine,
Bir olup yıkmadık mı hepsini kardeşçesine.
Ta bir ucunda dünyanın ağlayan bir yetim,
Kanatmaz mı içini koskoca bir milletin.
Kim ister kavgayı,kim ister diğerini vurmayı,
Dört cihedden bölmek ister bizi bilmeyen insan olmayı.
Dava insanlık davası diyen aşık veysel bizden değil mi?
Çanakkale'de gül olmuş o kandan sel bizden değil mi?
Ne olursan ol yine gel diyen bizden değil mi?
Sevdalar şüheda olsun sevgiler beka
Kardeşlik daim olsun,kin nefret heba.
Bir anne ağlamasın artık yavrusuna,
Girmesin kanlar,girmesin silahlar kabusuna,
Bir şahid de biz olalım artıkinsanlık davasına!