Her gün çokça ölüyoruz.
Bir gün bedenimiz ölüyor
diğer gün ruhumuz.
İnsanlığımızda ölüyor çoğu zaman.
Kaybediyoruz.
Yenik düşüyoruz kendi kendimize.
Ölümlere bile sıradan bakacak kadar acizleştik.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta