Kadınımı iye kemiğimden yaptım
Kendimi çamurdan
Elmayı yediğimde, yemiştim ayvayı
Hatırladığım ilk günahımdı bu benim
Bir bahaneyle hep üstüne yaftaladım,
yaptığım kötülükleri ben şeytandan da şeytanım
Kabil ve Habil’le başladı kendimle kavgam
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Şiirinizi örgüsü ve içerigi çok güzel. Tanrı+Doğa+İnsan bütünlüğünü çok güzel işlemizsiniz. Vahdet-i Mevcut anlayışı iyi bir kurguyla yansıtmışsınız.
Gönlünüz ve bilinciniz açık olsun.
Süleyman Zaman
gökten üç elma düşmüş biri bu gerçekliği yaşayana,
ikincisi yazana ve üçüncüsü biz okurlara....
paylaşarak çoğalanlar ey, aşk olsun...
vede bakmakla görmenin arasındaki farkı algılayabilen yüreklere selam olsun..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta