İnsanlık Aslolan Şiiri - Döndü Dülger

Hâlbuki başkalarının mutluluğuyla,
Başarısıyla mutlu olmak değil miydi?
İnsanı insan yapan en Halisane özellik.
Nasıl bu denli kötülükle nefes alır olduk,
Nasıl bu denli kalbimizi kirlettik,
Nasıl tek sermayemiz olan iyilik heybemizi boşalttık,
Nasıl insanlığın erdemini çamura buladık.
Aklım almıyor, gönül isyan ediyor.
Bırakın herkes mutlu olsun,
Bırakın hayalleriyle insanlar buluşsun,
Bırakın gözyaşı yerine, tebessümler yayılsın,
Ne kaybedeceksiniz?
Neyin derdindesiniz?
Bu hırs, bu mutsuzluktan beslenmek niye?
Üç günlük dünyaya herkes sığar,
Yüreğinizi bu kadar daraltmayın,
Herkesin özü gülsün,
Kalbinizi bu kadar karartmayın.
Sevgiyle insanlık vasıflarınızı dokuyun,
Sevgiyle içinizi doldurun,
Sevgiyle yaşanılır olacak hayata,
Ruhunuzda, niyetinizde, yüreğinizde köklü bir temizlik yaparak,
Egolarınızdan , ben saplantılarınızdan bir an önce kurtulun.
Kötülük sizi ele geçirerek iblise çevirmeden.....