Hiç kimseyi sevmedi,
Sevmedi gönlüm,
Yeryüzünde insanlıktan ayrı,
Hiçbir düşünceyi.
Hiçbir varlığı özlemedi,
Özlemedi gönlüm,
Dünyada insanlıktan ayrı.
Hiçbir varlığl.
Hiç aşık olmadı gönlüm,
Olmadı Mecnun, olmadı Kerem,
Aramadı Aslı’yı,Leyla’yı,
Düşürdü kendini insanlığın aşkına.
Hiçbir şeye yanmadı,
Yanmadı gönlüm.
Kahpe dünyanın kahpe işlerine
Yandığı kadar…
Hiçbir şeye kanmadı,
Kanmadı kanmaz gönlüm,
Şeytanın şeytanlıklarına
Kandığı kadar…
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 12:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kasım Akçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/18/insanlik-aski-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!