İnsanlık Arıyorum Şiiri - Safinaz Yalçın

• 

  Şadan Yenişafak

  Çocukluğumdan beri duyarım, bir vefadır gider.Kimi zman derin bir ahh! çekerek nerede o vefalar, nerede vefalılar dediklerini, Kimi zaman canım bu saattede vefayamı gidilir. Kimisindede vefa olmassa olmaz onun tadı bambaşka derlerdi. Kimiside yok canım, bu sene Vefa'da hiç iş yok.Böyle giderse z. kümeye düşer derdi.Biraz büyüyünce arkadaşlarla dolaşırken Bir STAD gördük. Bir armakadaş burası Vefa STADI dedi. O dönem Vefa 1, kümede oynuyordu. Hakikaten dedikleri gibi Vefa o sene küme düştü. Benim anlamaya çalıştığım düşen ilk Vefa oydu. Ramazan ayında camileri gezerken ismini Ebul Vefa Hazretlerinden alan Vefa semtine gelmiştik. Dediler ki, Vefaya gelinirde, Vefa bozası içilmezmi, ve nasip oldu içtik. Hayatımdaki düşen ikinci Vefaydı. Vefa bozası çünkü zamanla dillere düştü. Sirkesinide hiç unutmamak lazım. Bende onun apayrı yeri vardır. Peygamber Efendimiz S.A.V. sirkeyi çok severmiş, haliyle onun sevdiği herşey bizlerede sevgili olmalı.Diyeceksiniz ki Ebul Vefa Hazretlerini niye hiç anlatmadan geçiyorsun.Bir gün Ebul Vefa Hazretlerini anlayacak duruma gelirsem, o zaman yalnızca onu anlatmaya çalışırız. Son Vefaya gelincede, kolay olmadı.Ama onu yıllar öğretti. (İnsanların Vefasını) Vefalı olmayı ilk evdekilerden öğrenmeye başlamışız. Çünkü öğrendiğimiz o güzelliklerin Vefa olduğunu büyüdükçe anlamaya başladık.Şükürler olsun Vefalıyı, Vefasızı hiçte geç olmadan anlamak nasip oldu.Büyüklerimiz, Ana ve Babadostlarına Hürmet ve İzzet ikram ederlerken, aslında onlara, birbirlerine olan Vefalarını gösteriyorlardı, bizlerede Vefalı olmayı öğretiyorlardı.Birbirlerinle olan hatıralarında hep güzellikleri yad ediyorlardı. Öyle güzel yanları vardı ki bunlar Melekmiydi ki diyebilirdiniz.Melek değillerdi ama melek gibiydiler. Birbirlerine ikram ettikleri suyu bile anlatırken sanki kevser şarabını anlatıyorlandı.Şimdi ise herşeyi bir bedel ödeyerek alsanız bile, hakkınız olanı bile size vermek istemez oldular. Dünle, bu gün apayrı dünyalar gibiydi.Beliniz bükülünceye kadar sırtınızda taşıdıklarınız kendinizi bile taşımayacak hale hale geldiğinizde.Olmayan Vefalarını Vefasızlığa çevirirler. Çünkü siz insanların gönlünde onlara faydalı olduğunuz müddetçe kalabilirsiniz.Yaşarken Vefanıza karşılık bir Vefa göremezseniz bile Ahiret size her anı ve herşeyi ile bir Vefa olacak.İnsanları güldürmenizin karşılığı size ahiret Gülleri, Yedirmenizin karşılığı Cennet nimetleri, Hasret kaldıklarınız, orada kavuşacaklarınızolacak. Hizmetlerde attığınız her adım sizi Allah Celle Celalühünün Cemaline ve Resulullah efendimizin S.A.V. saadet hanesine yaklaştıracak. Yani Vefa ekenler, Vefa bulacaklar. Ama o Vefasızlar unutmasınlar ki kendi Vefasızlıklarına, Vefasızlıkla mayaladıkları Vefasızlık dolu bir hayat sunulacaktır. Ya kendilerine gelirler, Ya da kendileri bilirler. Buda onlara SON VEFAM.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)