Hayat bazen uçurumdan bırakır kendini
Kederlerle avunur eldeki hüzün
Lüzumsuz uğraşlarla geçiştirilirken zaman
vakit kalırsa yok olan insanlık için ağlarız belki de
Dağılan masumiyetler için düğümlenirken boğazımız
artık yoktur sevebileceğimiz birileri
Bambaşka bir kalp taşırım diye umut ederken her gün
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta