İnsanlık Aranıyor Şiiri - Mustafa Turay

Hayat bazen uçurumdan bırakır kendini
Kederlerle avunur eldeki hüzün
Lüzumsuz uğraşlarla geçiştirilirken zaman
vakit kalırsa yok olan insanlık için ağlarız belki de
Dağılan masumiyetler için düğümlenirken boğazımız
artık yoktur sevebileceğimiz birileri
Bambaşka bir kalp taşırım diye umut ederken her gün
Hiçbir yağmur bu kadar yakın yağmadı bugünkü gibi
Denizler eteklerini toplayıp çekip giderken topraklardan
devrilen kapak gibi yuvarlanır ardımızdan yerküre
Boşalmış ruhlardan bahsederken
kabullenmesi zor bir hikâye bu
Kim bilir belki de miras olarak
ölen çocukların kemikleri kalır bizlere
Lüzumsuz uğraşlarla geçirirken ömrümüzü,
kendimizden birazcık vakit kalırsa
yok olan insanlık için ağlarız!