İnsanlık Ağlıyor Şiiri - Nevin Kılıç

İNSANLIK AĞLIYOR

Yaşananların adı yok, hepsi sebepsiz,
Şiddet hüküm sürer, arsızlar edepsiz.
Balya, balya dökülür, bağlanır ipsiz,
Filistinli kan kusar, insanlık ağlıyor.

Genç, ihtiyar, kadın, çocuk demeden,
İki baştan saldırır, havadan ve yerden.
Toptan, tüfekten, hedefli mermilerden,
Bebekler öldürülüyor, insanlık ağlıyor.

Filistin’i yok etmek, müslümanı ezmek,
En büyük amaçları hükümlerini sürmek,
Hitlerin hıncını, Filistin’de gidermek,
Egolarını tatmin eder, İnsanlık ağlıyor.

Allah’tan korkmazlar, insanlıktan utanmaz,
Dünya durmuş bakıyor, eli kolu oynamaz.
Ölenler Müslüman’dır, umurlarında olmaz,
İnsan hakları yalan, İnsan hakları nerede?
Müslümanlar ağlıyor.

Bunu yapan Müslüman olsa, dünya yıkılır,
Hepsi sokağa düşer, hepsi ayaklanır.
Bir anda kenetlenir, birbirine bağlanır,
Ayrım yapan vicdansızlar,
Müslümanlar ağlıyor.

Kendilerine dokunsan, dünyayı yıkarlar.
Terör estirirler, utanmadan haklı çıkarlar.
Kendilerini över, kendilerine taparlar.
Katiller eğleniyorken, insanlık ağlıyor.

Hangi yürek dayanır görünen manzaraya,
Merhem olmak yerine tuz basarlar yaraya.
Yaptıklarını övünerek anlatıyor dünyaya,
Dünya seyirci kaldı, insanlık ağlıyor.

İnsan olanın, bunlara dayanır mı yüreği.
Merhamet, sevgidir dinin, insanlığın direği.
Gözünü kin bürümüş, taşlaşmış yüreği.
Ne anlar insanlıktan, Filistinli ağlıyor.

Elim kolum bağlı, gücüm yetmiyor,
Öldürülen insanlar, gözümden gitmiyor.
Filistin’de Müslümanların çilesi bitmiyor.
Katillerin hesabı, derdi başka, insanlık ağlıyor…

Kan gölüne döndü Filistin ile, Gazze,
Daha ne bekliyorsunuz sorarım size.
Yaralarını sarın umut olun Filistine,
İnsanlığın yüzü gülmez insanlık ağlıyor.

Şair Nevinceyim çırpınıp dururum,
Beni öldürüyor, içimi yakar bu durum.
Canım acıyor, kendimi hep ağlar bulurum,
Ben nasıl gülerim, Filistinli ağlıyor,
İnsanlık ağlıyor..

NEVİN KILIÇ