İnsanlık Adına Şiiri - Mehdi Akan

Gecedeyim, uzun ve korkuyla bütünleşen
Yamacımda acının üzgün resmiyle can çekişen insancıklar
Tanklar, uzun namlulu silahlar ve güdümlü füzeler var yüreğimde
Tüm varlığım bir parça kan
Ağrı sarıyor evrenimin incecik sinirlerini
Tarih ve sahnesi geliyor kirletilmiş beynime
Beynim insanlığın ahmak tefekkürünün
Ahlaksız oyunlarında
Asıyorum kendini cahil insanlığın ve mazlumun acı hatırasına
İnsanlık adına insancıklara aldırış etmeden
Sabaha varana dek kendimi toprağa gömüp acıya gark oluyorum
Yağmalıyorum tüm zenginliğim olan aklımı ölümün kıyısında
Düşündüğü ve hassasiyeti için hercü merç edilmiş
Tebaasındakine ve yaratılışında kendine biçilmiş ömrü
Zalimin zulmüyle elinden alınmış aklıyla
Çabaların yetersiz kalacağı bir dünyada yitiren insanlık
Adalet-i Mahza sura üflenip de gerçekleşeceği gün
Ne aklın sana yardım edecek nede zulmün kaderine destek verecek
O gün ölüm çanları sineleri dağlarken
İştirakçilerinle ve destekçilerinle beraber
Mazlumların ve ezilenin hesabına acılı ve süreğen bir intikam alınacaktır senden
Korkmazmısın! Ey insan

Geçmişin esaret kokan, yenilgiye mahkum kaderine bakmazmısın
Görmez ve duymazmısın gelenin gideceğini
Varlığın yoklukla bütünleştiğini görmezmisin
Ebedi varım sanma her canlı misali ömrün tağyir edilecek
Tebdil i Mekân olunacaktır elbet bedenin, süslenişin, kimliğin
Tefekkür et ve kendini bir şafak vaktinde yargıla
Bil ki en hakiki yargıç kendi vicdanındır

Ömür bir gün tekzip edilecektir büyük fontlarla baş sayfadan
Mekan sınır ötesine geçecektir elbet
Varken yıkman, yokken korkman ne diye
Bence ne varken nede yokken kork
İnsan ve onur; insan ve erdem ne ulvi kelimelerdir bilsen
Ve yaşatabilsen bu manevi kavramları cahil varlığına
Aşkla! ölüm, yatak döşek yaktırmadan ruhuna…

Aldanma insan, her söylenen kanma ey insan
Can çıkar bir gün Azraillin tekmil ve korkunç vuruşuyla
Bir sabah içtimasında hazır bulunursun mazlum önünde
Ve hak ettiğin kanlı vahşet sarar elbet bedenini
Gayrı mutabık olmaz bundan sonra sana ne insan nede tanrı
Yalnızlığın ebedi cehenneminde yanar ve kavrulursun
Kendin ol ey insan- insan ol ey insan! ! !

serpiştir aydınlığı karanlığa inat her yöne
aydınlık ek ki her yere başak versin insanlık adına insanca yaşayacak tomurcuklar...