Almayalım günahını,
Tanımadan insanları.
Ne kadar kötü olsa da,
Vardır elbet iyi yanı.
İnsanı sevmek başka şey,
Dost olmak insanla başka.
Üzülmek istemiyorsan,
İyi incele de tanı.
Öz kardeşinle bile,
Farklı farklı yanların var.
Görmek istemez yüzünü,
Eğer istemezse canı.
Senden iyisi yoktur ki,
Hep gidersen sularına.
Bir anda kötü olursun,
Bulurlarsa bir hatanı.
Hepimiz birer insanız,
Mutlak kusurlarımız var.
Hoşgörünü öne çıkar,
Çok fazla takma kafanı.
09 Mayıs 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 12.4.2010 23:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/12/insanlik-85.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!