İnsanlık... Şiiri - Siyami Selimefendioğlu

Yaşadığı yerde mutlu olmalı insan,
Soluduğu hava sökmüyorsa ciğerlerini,
İçtiği sigara yakmıyorsa genzini,
Hele bir de insani değerleri
Tarumar ediliyorsa
Kök salıp bağlanmalı değerlerine
Doğduğu topraklara hasreti bitmeyecek
Yaylalarını, sularını unutamayacak belki
Bir şarkı duyduğunda memleket havalı
İçin için ağlayacağı zamanlar da olacak
Bir fidayda, mastika, horon ezgisinde oynayacak
Bir halay başında tey tey lerle coşacak
Sadece özlemlerle sınırlı kalacak bir yaşam,
Yerini alamayacaktır yaşanılan zamanın.
Bunun içindir ki;
İnsani değerleriyle olmalı insan
Balkonunda, bahçesinde çay içtiği dostları
Selamlaştığı komşuları olmalı,
Aynı binada yaşadığı insanları tanımalı,
Esnafı, sokaktaki çocukları selamlamalı;
Ne dil,, ne de ırkını sormalı dostunun
Ne dinlediği şarkıları yok saymalı,
Ne de konuşmasıyla dalga geçmeli
İnsan sevgisiyle, toprak sevgisiyle dolmalı
Yaşadığı yerde insanlığı hissetmeli
Yozluğa, çöküntüye karşı
Sapasağlam, kaya gibi sağlam durmalı insan…”