Günbatımı yalnızlığı ardında
Dağların doruğu
Denizlerin kıyısı uykuya daldı.
Bir gök pencereden bakıyor insan
Ulaşılan her yıldız yüreğe vurgun
Korkunç karanlıklara az kalmışken
İnsan dağlardan daha yorgun.
Kopup gelen her çığlık
aramızda nehir
arkamızda uçurum
Neresi olacaksa
Geçmişin burgacında korumuz.
Dalgın kuşların yuvası
Sonsuz maviliği balıkların
Dumanlar altında kalan her çatı
Dağlardan daha yorgun insanlığın.
Kayıt Tarihi : 4.3.2008 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dağlardan daha yorgun insanlığın.
............................................
evet ruhlar yorgun her ayrılığın sonun da.tebrikler güzel şiire
TÜM YORUMLAR (1)