İnsanlık Şiiri - Doğan İncel

Bu muydu örfümüz bumu töremiz
Ayaklar altında kalan insanlık
Bu muydu görgümüz görenegimiz
Çamur deryasına dalan insanlık

Ortada dolanır yobaz sürüsü
Hıh dedimi dönmez yüzsen derisi
Dedigi dediktir yoktur gerisi
İlime irfana gülen insanlık

Ögrenmişse bir kelime birinden
Bin laf eder satar onu dilinden
Vallahi bi haber hakkın dininden
Kendisini softa bilen insanlık

El merihe bunlar hay a gidiyor
Aklınca kendini sofi biliyor
Sarıga cübbeye anane diyor
Yazzık ayaklara inen insanlık

Sanarsın allahın avukatları
Cenetü a lanın bürkratları
Kurcalasan burun tıkar altları
Ne çare bunlara kalan insanlık.

BEN İNSAN DEGİLMİYİM?