İnsanlık Şiiri - Taştan Çıralar

Uzun yoldan gelmiş yorulmuş yazık
Düşmüş can derdine ölmüş insanlık
Kardeş kardeşine darılmış yazık
Tek amaç çıkarı bilmiş insanlık

Aklına düşeni cebinde ister
Yormaz bedenini hep zinde ister
Sığamaz batıya taaa Çin’de ister
Terlemeden mal mülk çalmış insanlık

Düzenin gereği gözlük takınır
Zaman geçsin cüzdan dolsun bakınır
Güçsüz anda kılıf bulur yakınır
Vurgun kıyım dersi almış insanlık

Çok yoksul aç sefil canından bezgin
Tuzu kuru olan tur atar gezgin
Ağıtlara konu ölümcül ezgin
Kaderi sahipsiz kalmış insanlık

Güç yetmezse ödün verir yanaşır
Bilinmez niyeti gizli sır taşır
Sen dostum sandıkça yaranı kaşır
Her yürekte başka halmiş insanlık

Sildik hafızadan unuttuk dünü
Yarından habersiz yaşarız günü
Bekle özleminde yatan düğünü
Bilinmez gırdaba dalmış insanlık

Ulusal huzurla mutlu otursak
Yurdumdan dünyaya selam götürsek
Taştannn yüreklerde derdi bitirsek
Desem ki tadında balmış insanlık...