Anlaşılması zor bir yolda
Savaş veriyor insanlık
Kalpler acımasız vicdanlar yok olmuş
Nereye baksan yok oluyor insanlık
Bir parça menfaat çin satılıyor insanlık
Şehit anaları feryat ediyor
Gencecik yaşta doyamadan
Toprağa verdiği yavrusuna
Bir çok işsiz baba gözyaşı döküyor
Bir parça ekmek götüremediği için yuvasına
Felaketler almış başını gidiyor bütün dünyada
Bir tek kefen bile nasip olmuyor binlerce insana
Her gün televizyon ve gazetelerde
Tecavüze uğrayıp umutları kararan
Yada uyuşturucu kurbanı bir genç daha
Yuvasız,sevgisiz
Çocuğu,genci,yaşlısı
Binlerce insan var dışarda
Bu insanlık ayıbını hiç kimse görmüyor
Okumak için feryat eden yüzlerce çocuk
Açlıkla savaşan bir çok insan varken
Binler insan var hayatı bilmeden
Her gece diskoda,barda eylenen
Kimse gerçekleri görmüyor
Cehennemi aratmayan bu hayatta
Yok olmaya yüz tutmuş bu insanlık
Dostluğu,sevgiyi,barışı
Kaybetmiş artık bu insanlık.
Kayıt Tarihi : 17.11.2006 11:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir son zamanlarda gazete ve televizyonlarda izlediğimiz dehşet olaylardan etkilenmem sonucu yazıldı.Ve acemicede olsa o anki duygularımı mısralara döküp sizlerle paylaşmak istedim.
evet haklısınız insanlık buysa insanlık nerde yüreğine sağlık kutlarım
buda benimki
İnsan Ol! ..
Ey oğul! Sen ademsin, önce insan ol,
Zaruret-i haldir, ademe lisan ol.
Bilal Özcan
derya avşar
Yok olmaya yüz tutmuş bu insanlık
Dostluğu,sevgiyi,barışı
Kaybetmiş artık bu insanlık.
Bizden sonrası ne görecek ne yaşayacak insanlık neyı umuyor beklıyor güzellıklerı bir bir yok edilirken yüreğine sağlık
TÜM YORUMLAR (6)