İnsanlık Şiiri - Hüseyin Uğur

Sanıyorsun ki herkes senin gibi seviyor, sanma!
Sen bir saniyesini bile değişmezsin dünyaları verseler
İnsanlara güvenmeye çok meyillisin, yapma!
Bir hata yaparsın bir anda bin doğrunu silerler

Susarsan içe kapanık, konuşursan boşboğazsın
Dillerinde yalan küfür, ama kibarsan eziksin
Takdir görürsün olmuşsa birçok sevgilin
Bu devirde cezası ödüldür insanları üzmenin

Bedenlerden ibaret güzellik algınız, ne yazık!
Sadece ruhun sonsuz olduğunu unuttu insanlık
Gözümde elmastır karakterdeki güzellik
Dış görünüş dediğin çürüyecek bir kabuk

Bir insanı seçemediği şeylerle yargılamak, ne ayıp!
Her çiçek yeşerir, zaman ver sevgi suyuyla sulayıp
Birbirine benzeme yarışında insanlık, ne garip!
Sevgi de özgünlük de her an veriyor bir bir kayıp.