İnsanlar kırık cam parçaları gibidir.
Herkes farklı yerlere dağılmıştır zamanla.
Sen toplamak istersin bir araya ama,
Toplayamazsın elin kanar sonra.
Görmezden gelmek istersin,
Yutarsın kelimeleri.
Parçaları kalır,boğazına takılır insanın.
Sussan acıtır,konuşsan kanatır.
Öyle işte.
Kayıt Tarihi : 17.6.2023 05:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Oğuz Atay'dan iktibas.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!