İnsanlık nedir bilelim.
El ele verip gülelim.
Bozulan yaşama bakıp,
Artık gerçeği görelim.
İnsan olmanın gereği var.
Bunu bilir insan olanlar.
Helak olup gittiler bak,
Kendi nefsine uyanlar.
İnsandır insanın aynası.
Vardır doğrusu hatası.
Çiçek ve gül değil,
Ateş ve topraktır mayası.
Şahin insanla yaşar.
Beşerdir elbet şaşar.
Kimi doğruyu ararken,
Kimi hep yanlışa koşar.
Kayıt Tarihi : 25.2.2022 19:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
18 / 08 / 1992
![Şair Şahin Karaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/25/insanlik-242.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!