İnsanlık Şiiri - Bilal Toy

Unutmuşsundur beni
Ben yedim cennetten kovulmana sebep elmayı
Dünyaya ilk düşen benim
Peşimden sürükledim Havva’yı
Dünyanın öbür ucunda onu arayan benim

İlk çoban benim
İlk kanı döken
Acımasız Kabilim
Luza İçin kardeşini öldüren

Gemiler yapıp tufana sebep benim
Yılanı çıyanı gemiye alan ben
Yükselirken azgın dalgalar
Oğlunu sulara terk eden benim

Sina dağına musayı kovan benim
O asayı tutan ben
Denizler bölünüp yol verirken
Musa’yı kovalayan benim

İsmail’i kurban eden de benim
İbrahim’e bıçağı veren de ben
İbrahim’i ateşe atan benim
Ateşe odunu taşıyan da ben

Yusuf’u kuyuya atan benim
Kuyuyu kazan ben
Züheyla ya parmağını kestiren benim
Aşık ettiren de ben

İsa çarmıha gerilirken
Çivileri çakan benim
Onu taşlayan eller benim
Ölüm fermanını veren Pilate’yim

Omuzlarında kızlarını dolaştırırken
Onları diri diri gömen benim
Uhud’da Hamza’yı öldüren
Muhammed’in dişini kıran benim

Unutmuşsundur beni
Ben; senim,ey iyiliği içinde barındıramayan insanlık