İpekten elbiseler dokuyoruz ince ince
Keten sofralar önümüzde
Yediğimiz önümüzde,
Yemediğimiz yine önümüzde
Yüz kilo çeker vücudumuz ama
Kalbimiz muhtaç iki lokma ekmeğe
İnsanlığımız yosun tutmuş demirden iskele
Ama sorsan herkes ermiş kemale
Versen yoldan geçen eskiciye
Kahkaha atar beş kuruş etmez dercesine
Şu saatten sonra gökten melekler inse
İşlemez artık içimize
Boş ver Tanrım! Yasla ismimizi bir mermere.
Kayıt Tarihi : 26.4.2018 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!