Sen ey insan!
Erdemsizlik ve iffetsizlik batağında yüzerken,
Diğer insanlardan erdem,iffet bekliyorsun.
Kokuşmuş ruhunla zehirini akıtırken,
Arılar misali bal toplamayı istiyorsun.
Sen ey toplum!
Yürü bakalım pislik çukurunda.
Bulaştır her uzvuna çirkefliğini.
İç çekmelerin,çırpınışların boşuna,
Birgün gömüleceksin hiç çıkmamacasına,
O çukuruna.
Bir gün ey insanlık!
Erdemi,iffeti aramayacaksın iki bacak arasında.
Sen ruhunla,düşünen beynin,yarattığın eserinle,
Bakacaksın sonsuz ufuklara.
Bir daha dönüp bakmayacaksın ardına,
Düşmeyeceksin karanlık uçurumuna.
(14.Eylül.1996)
Kayıt Tarihi : 1.1.2006 19:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insani hasletlerin yaşanabileceği bir dünyanın umuduyla Fatma şairin şiirine tebrikler...
çıkmamacasına, güzel şiir, selam ve sevgilerimle.
Erdemi,iffeti aramayacaksın iki bacak arasında.
Sen ruhunla,düşünen beynin,yarattığın eserinle,
Bakacaksın sonsuz ufuklara.
Bir daha dönüp bakmayacaksın ardına,
Düşmeyeceksin karanlık uçurumuna. '
İnanın ki benimde yeni yıldan insanlık adına isteyeceğim güzel dilekler bunlar. Çünkü insanlık aynasına baktığımda kendi insanlığımdan bile utanır oldum.
ve bu düşleri için yakasında eylül sarısı taşıyan bu şair sizi yürekten kutluyor.Kamil Aydemir
TÜM YORUMLAR (4)