İnsanlık Şiiri - Ozan Yılmaz Kendirci

Bakamaz ki ufuklara,
Gözlerimiz tutsak bizim.
Duyamaz bir dost sesini,
Kulağımız tutsak bizim.
Öpemez sevdiklerini,
Dudağımız tutsak bizim.
Sakınır nice sözünü,
Dillerimiz tutsak bizim.
Sarılamaz evladına,
Kollarımız tutsak bizim.
On adım sonrası yasak,
Yollarımız tutsak bizim.
Bir kuş olup uçamaz ki,
Ruhlarımız tutsak bizim.
Düşünmekten korkar oldu,
Beynimiz de tutsak bizim.
***
Sadece bedenler değil,
Her şeyimiz tutsak burda.
Bir masum bile hapisse,
İnsanlık da tutsak burda.