Bir curcunadır gidiyor,
Takılmış peşine herkes,
Bir gürültüdür kopuyor,
Kulaklar bu sese kapalı,
Bir acı ezgi çalınıyor,
Ve umurunda değil dinleyenin.
Ne zamana kadar bu bezginlik,
Nereden doğacak umutlar,
Sınırı yok mu sorumsuzluğun,
Kurutulmadı mı kaynağı acıların,
Tahammül edilmiyor artık.
Zincire bağlanmış mahkumuz.
MEĞER...
Kayıt Tarihi : 7.8.2022 13:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir 1973'te yazıldı.
![İhsan Kaçmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/07/insanlik-155.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!