Sen, insan atlası okuma beni
Üstümde zırh gibi ördüğün kazak
Adamlık çarkına çöp sokar fani
Yollar ateş kusar, ben yalınayak
Giderim dünyadan bir menzil öte
Ne tuzaklar gördüm, aşılmaz derin
Kurnaz sisler perde çeker gayrete
Can ulaşmaz, hayret mesafelerin
İş başa düştü mü arama liman
Sığınacak bir yer söylemez namert
Karanlık bir sima soğuktur buzdan
Defteri dürülsün, silinsin kıymet
Ruha güneş vursun, parla öksüz ay
Gıybette pis nefis ahmak bir mekân
Satılmış izanda gördüğüm saray
Boş bir handır; gurur değişmez sultan
Adil ol, kemikten güç doğan ilik
Taşıdığın erdem, elit bir görev
Evliya çulu giy, küstah kahpelik
Görmedim düşeni yakmayan alev
Düzenbaz modaya uymuş bu fıtrat
Varlık tablosunu aşağı çekme
Kibir yatağında solsun menfaat
Uykuya yapışsa; rüyaya serme
Düşünce müjdeler yeni doğuşu
Yaşam kararını versin kıt soluk
Kokla çiğ rüzgarı, es deli huşu
İnsanlığı bindir salına, kulluk
Kayıt Tarihi : 14.1.2014 19:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!