Hiç kimseye güven kalmadı
Sonunda mazide kaldı insanlık
Kimse kimseye değer vermedi
Hüzünden ibaret oldu insanlık.
Bir dev gibiydi baktım tarihe
Şimdi nerede kaldı insanlık
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
insanlığı insanlar tüketi hocam insanlık yok artık harika bir tesbit sayğılarımla
Acı gerçek bu... İnsanın özünden çıkan, bizzat kendi eseri olan 'insanlık' öldüyse, yerlerde sürünüyorsa, sormalı herkes kendisine...:'Ben neyim, kimim?'
İçim sızladı şiirinize Hatice Hanım... Duyarlı şahsınızı ve şiirinizi kutlarım...
Hiç kimseye güven kalmadı
Sonunda mazide kaldı insanlık
Kimse kimseye değer vermedi
Hüzünden ibaret oldu insanlık.
Çok doğru bir şekilde insanlığı kaleme almışsınız
yüreğinizi ilhamınızı ve yazan kaleminizi kutluyorum+10+antoloji
Hatice hanım efendi.
Senin şiir yazmanı dört gözle bekliyorum. her zaman söylediğim gibi Çok sade lisan kullanıyor mesajını layıkiyle veriyorsun.
İnsanlığın nerelerde kimlerde kaybolduğuna vurgu yapmışsın.Bunun esas nedeni İnsanların biraz maneviyattan uzaklaşması dünyaya tamah etmesi. Sizi tebrik ediyor tam puanımla listeme alıyorum. ALLAHA emanet olun
EVET MALESEF Kİ İNSANLIĞI ÖLDÜRDÜLER EFENDİM KİMSENİN KİMSEYE GÜVENİ KALMADI KALEİNİZ DAİM OLSUN ********10 VE ANTO SAYGIMLA
Malesef, hata bizdemi sistemde mi veya çıkarlarmı daha on planda burda suç kimde tartışılır ama insani duyguların azaldığı doğru ve gerçek o nedenle sizi kutluyorum önemli bir konuya dikkat çekmişsiniz devamını dilerim selamlar.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta