İnsanlık Şiiri - Fatma Özut Kırtay

İnsanlık

Ateşi icat etmekle başladık,
Ay denilen gezegeni fethettik,
On binlerce yıldır ilerledik,
İnsanlık nedir öğrenemedik…
Ne kolaydır oysa insanlık.
Lapa lapa kar yağarken dışarıda,
Pencere önüne ekmek bırakmaktır,
Serçeler açlıktan ölmesin diye.
Bir omuzdur bazen
Acıları paylaşarak azaltan,
Bir dost yüzüdür gülümseyişlerde
Sevinçleri çoğaltan.
Düşene kalkması için uzanan el,
Bir çiçeği sevmektir
İncinmesin diye usulca koklayarak.
Yahut,kopan bir dalı,
Tekrar kök salar umuduyla koyduğumuz
Bir bardak sudur
İnsanlık.